Jest stosowany m.in. w gabinetach dentystycznych, bywa również używany podczas porodów jako łagodny środek antystresowy i delikatne znieczulenie. Popularny gaz rozweselający czyli N2O/O2 to mieszanina gazów medycznych podawana pacjentom poprzez sedację wziewną. Znajduje ona zastosowanie w leczeniu dentystycznym, w położnictwie, w leczeniu astmy czy ogólnie – jako część znieczulenia przed wykonaniem zabiegów chirurgicznych, zastrzyków itd. Podtlenek azotu ma właściwości uspokajające i lekko euforyzujące, nic dziwnego więc, że nazywa się go gazem rozweselającym i podaje się w gabinetach stomatologicznych, zwłaszcza zbyt lękliwym lub nerwowym przed zabiegiem dzieciom. Gaz rozweselający znajduje też zastosowanie w leczeniu stomatologicznym pacjentów, którzy mają silny odruch wymiotny lub boją się ukłuć. Dawkę podtlenku azotu każdorazowo dostosowuje się do warunków fizycznych i reakcji pacjenta, który po wdychaniu mieszaniny gazu z tlenem czuje się odprężony, lekko oszołomiony, czasem śni na jawie zachowując jednak świadomość i zdolność kontrolowania podstawowych odruchów. U niektórych pacjentów po sedacji wziewnej pojawia się krótkotrwała utrata pamięci, co również pomaga leczyć najmłodszych pacjentów (nie mają przykrych wspomnień z leczenia dentystycznego). Warto wiedzieć, że podtlenek azotu stosowany jest również w przemyśle spożywczym przy spulchnianiu twarożków lub zwiększania objętości bitej śmietany w sprayu.
Łączniki butlowe – przeznaczenie
Gaz rozweselający do sedacji wziewnej podaje się maseczką z aparatu sedacyjnego zasilanego butlami z N2O i O2. Aparat dzięki reduktorom gazów medycznych przygotowuje mieszankę gazów o określonych właściwościach. Do przyłączania butli do aparatury medycznej wykorzystuje się łączniki butlowe. Elastyczne łączniki butlowe stosuje się też w butlowych systemach zasilania rurociągów gazów medycznych do podłączenia będących pod wysokim ciśnieniem zespołów lub pojedynczych butli. W myśl przepisów łączniki butlowe są wyrobami medycznymi klasy IIa. W celu eliminacji omyłkowego podłączenia i lepszej identyfikacji łączników butlowych wlotowe i wylotowe przyłącza mają odmienne końcówki, inne dla każdego rodzaju gazu i odpowiadające śrubunkom zaworów na butlach oraz w naściennych przyłączach. Dodatkowo złączki opisane są stosownie dla każdego z rodzajów gazów medycznych. Podczas użytkowania łączników butlowych muszą też zostać zachowane parametry techniczne współpracujących wyrobów takich, jak ciśnienie i temperatura pracy, wydajność przesyłanego gazu itp. Łączniki butlowewykonane są z rury o spiralnym kształcie; by uelastycznić łącznik oraz zminimalizować jego odkształcenia (co zmieni parametry przepływów i ciśnienia) w środku spirali zamontowano stalową linkę. Łączniki dostępne są także w wersji z manometrem.
